ديدن شبح و سايه ي او پيش از تولد و ديدن او در عالم قدس، اين جريان براي آدم عليه السلام در عالم ذرّ اتفاق افتاد، خداوند فاجعه ي جانسوز كربلا را براي او ترسيم كرد و او بر اين مصيبت جانسوز گريست [1] و ابراهيم هنگام ديدن ملكوت آسمان ها، وجود گرانقدر پنج نور مقدس را در عالم پيش از آفرينش درزير عرش نگريست كه نظاره ي پنجمين آنان او را گرياند. [2] .