پيوند ذاتي و احساس يگانگي وجودي، منشأ و سبب ديگر گريه و سوگواري است.

پيوندي اين گونه، از بزرگترين رشته هاي همبستگي است؛ بسان همبستگي يك عضو با ساير اعضا و اندام هاي بدن انسان، كه اگر هر بخشي از بدن گرفتار بيماري و درد گردد، اثر دردناك آن در تمامي بدن، احساس مي گردد.

گريه و اندوه و بر چهره و سينه زدن حوريان بهشت [1] بر حسين عليه السلام با اين كه سراي آخرت، سراي سرور و شادماني است، بدين جهت است كه آنها از نور وجود حسين عليه السلام پديدار شده و پيوند ذاتي با او دارند با اين وصف چگونه ممكن است پيكر پاك آن حضرت به خون خفته و پايمال گردد و سر نوراني اش بر فراز نيزه ها و خون پاكش بر ريگ هاي تفتيده و قلب مصفايش كه جايگاه عشق خدا و خلق خدا بود، بر اثر تير ستم پاره و جگر او زخمي و رنجديده و دلش شعله ور باشد، اما حوريان در قصرهاي بهشتي در بهترين شرايط و غرق در نعمت ها؟

از دلايل گريه ي شيعيان آن حضرت در شهادت او، همين همبستگي و پيوند ذاتي است.اين واقعيت در روايتي از امام صادق عليه السلام بدين گونه آمده است كه فرمود: «شيعيان ما از ما هستند، چرا كه از سرشت ما خلق شده و به نور ولايت ما آميخته، و به امامت ما دل خوش داشته و ما نيز به پيروي و دوستي آنان راضي هستيم.مصيبت هاي ما به آنان سرايت مي كند و رنج و گرفتاري ما آنان را مي گرياند و اندوه ما آنان را اندوهگين مي سازد و نيز شادماني و سرور ما آنان را شادمان مي كند، ما نيز از حال آنان با خبر و با آنان هستيم و رنج و پريشاني آنان ما را رنجيده خاطر مي سازد.آنان از ما جدا نمي شوند و ما نيز از آنان.»

آن گاه فرمود: «بار خدايا! شيعيان ما از ما هستند، پس هر كس مصيبت هاي ما را


ياد كند و به خاطر بيدادگري هايي كه در راه حق و عدالت بر ما رفت بگريد، خداوند چنين انساني را به آتش دوزخ نمي سپارد.» [2] .

و از اميرمؤمنان عليه السلام است كه فرمود:

«ان الله تبارك و تعالي... اختارنا و اختار لنا شيعة ينصروننا و يفرحون لفرحنا و يحزنون لحزننا و يبذلون اموالهم و انفسهم فينا، اولئك منا و الينا.» [3] .

خداوند ما را براي خود برگزيد و براي ما شيعياني برگزيد كه اهداف بلند ما را ياري مي كنند، در شادماني ما شادمان و در اندوه ما اندوهگين مي گردند، جان و مال خويش را در راه آرمان هاي توحيدي ما نثار مي كنند؛ به راستي كه آنان از ما هستند و به سوي ما مي شتابند.

آري! اين روايت و نظاير آن نشانگر اين واقعيت است كه شيعيان خالص را خداوند بر آنان برگزيده، همان گونه كه آنان را پيش از شهادتشان براي خود برگزيد.

روشن است كه برگزيدگي ما براي پيروي از آنان و شيعه ي آنان بودن، نشانه ها دارد همان گونه كه پيامبر گرامي از رفتار و مهرورزي كودكي كه با حسين عليه السلام همبازي بود اين واقعيت را برداشت كرد كه او در نهضت دگرگونساز عاشورا، از ياران حسين عليه السلام خواهد شد [4] و چنين هم شد.

اينك نشانه ي شيعه بودن را در اعماق وجود خويش بنگريد و بياييد از اين ديدگاه بر او گريه كنيم، چرا كه هر كس بر او نگريد با او رابطه اي ندارد.بياييد بر آن گرامي مرد توحيد، كه بر رنجيدگي ما رنجيده مي شود، احساس درد و همبستگي كنيم تا در سرانجام گرفتاري ما، به كمك ما بشتابد، ان شاء الله.