بر اين باور، همگي به سوي وسايل نجات بخش حسين عليه السلام بشتابيد! بشارتتان باد كه در توسل به او علاوه بر آنچه گفته شد يك مژده ي خوشحال كننده و شگفت آور و


يك نعمت پر شكوه و يك لطف بسيار بزرگ ديگري از جانب خداست و آن اين است كه در توسل به آن حضرت ويژگي و آثاري است كه به جهاتي چند، سرآمد همه ي اسباب و وسايل نجات و برتر از همه ي كارهاي شايسته است.براي نمونه:

1- بالاترين ثمره ي انجام كارهاي شايسته، نجات از آتش دوزخ است، ولي ثمره ي توسل به آن حضرت و زيارت عارفانه او سر آمد آن است، چرا كه در پرتو آنها نه تنها خود زائر و سوگوار از آتش نجات پيدا مي كند، بلكه باعث نجات ديگران هم مي تواند باشد.

2- نتيجه ي نهايي انجام كارهاي شايسته، ورود به بهشت پر طراوت و زيباست، اما ثمره ي زيارت او و ارادت به او، سرآمد اين است، چرا كه نه تنها فرد مي تواند در پرتو آنها به بهشت وارد گردد، بلكه مي تواند ديگري را نيز بدانجا ببرد.

3- ثمره ي نهايي انجام كارهاي شايسته اين است كه فرد به واسطه ي آن، بهره اي از حوض كوثر خواهد داشت و از آن سيراب خواهد شد.

اما ثمره ي زيارت عارفانه ي حسين عليه السلام سرآمد آن است، چرا كه در پرتو آن نه تنها فرد سيراب مي گردد؛ بلكه گاه فرد، ساقي آن نيز مي گردد و ديگران را هم سيراب مي سازد.

4- ثمره ي نهايي اعمال صالح اين است كه: كفه ي ميزان اعمال انجام شده ي انسان در كارنامه ي زندگي اش بالا مي رود و انسان كارنامه اش را از سمت راست خويش دريافت و آن را مفتخرانه مي خواند.

اما توسل وزيارت آن حضرت سرآمد آن است، چرا كه گاه به واسطه ي آن دركارنامه ي انسان، اعمال برترين عبادت كنندگان يعني اعمال پيامبر گرامي را مي نويسد.

5- ثمره ي نهايي انجام كارهاي شايسته ي اين است كه: روز قيامت ميان تو و پيامبر گرامي جدايي نمي افتد و مي تواني او را در بارگاه الهي به شفاعت بخواني و اين نيز از زيارت حسين عليه السلام دريافت مي گردد، چرا كه اگر زائر عارف آن حضرت باشي، پيامبر در روز رستاخيز ضمن جستجو از حالت، تو را خواهد يافت و دستت را خواهد گرفت و از مراحل هراس آور رستاخيز نجات خواهد داد.

6- ثمره ي نهايي كارهاي شايسته، رسيدن به بهشت پر طراوت و حوريان زيباي بهشت است.در برخي روايات مربوط به آن حضرت آمده است كه:

«سوگوار با معرفت او، زير عرش خدا و در مصاحبت با حسين عليه السلام قرار مي گيرد و


با او سخن مي گويد و از اين همدمي و همنشيني چنان مفتخر مي گردد كه پذيرش دعوت حوريان بهشتي و اظهار مهر و محبت آنان را به خاطر مصاحبت با آن حضرت بي پاسخ مي گذارد و همدمي پيشواي محبوب خويش را بر مي گزيند.»

7- ثمره ي نهايي بالا رفتن درجات خوبان اين است كه: رتبه و درجه ي فرد، به درجه ي ايمان آوردگان به خدا مي رسد.

اما توسل و تمسك عارفانه به آن حضرت، سرآمد اين ارتقاء درجه است.چرا كه به جايي ارتقاء مقام مي يابد كه به نوعي با برترين پيام آوران خدا همدم و با اميرمؤمنان همنشين مي گردد و بر سفره ي نعمت و احسان آنان بهره ور مي گردد.

8- ثمره ي نهايي اعمال صالح، به دست آمدن رضوان خداست كه بزرگتر و پر شكوه تر از باغ هاي زيبا و پر طراوت بهشت است و توسل عارفانه به حسين عليه السلام سر آمد اين شكوه و عظمت است، چرا كه گاه انسان با اخلاص بدين وسيله به جايي مي رسد كه طرف خطاب و سخن خدا در اوج عرش مي گردد [1] و افتخاري اين گونه به او ارزاني مي شود.

9- ثمره ي نهايي دست آورد تو براي پس از مرگ، ممكن است اين باشد كه بهترين همسايه ات بدنت را غسل دهد و با خالص ترين مال حلالت، تو را كفن كنند و يكي از دانشمندان صالح و با تقوا، بر پيكرت نماز گذارد.

اما در تمسك به وسايل نجات بخش حسين عليه السلام به جايي مي تواني تقرب يابي كه فرشته ي وحي به همراه انبوه فرشتگان مقرب بر پيكر تو نماز گذارند و با كفن هاي بهشت، پيكرت را كفن كنند و به حنوط بهشتي حنوطت نمايند. [2] .

10- بالاترين آثار خير و كار شايسته اي كه به فرد صالح و درستكار پس از انتقال از اين جهان به جهان ديگر مي رسد و بهترين باقيات صالحات كه ممكن است مدت طولاني براي او مفيد افتد، اين است كه فردي به نيابت از او، كار شايسته و سنت پسنديده اش را دنبال كند يا از كارهاي شايسته ي مردم به روح او هديه شود كه در صورت انجام درست كارها، تازه يك دهم از ثواب كارها به حساب او واريز مي گردد.

يا ممكن است فردي از صدقات جاري خويش همانند دانش مكتوب و يا آبرساني به نفع مردم يا ساختن مسكن و پل يا تربيت فرزند صالحي كه براي پدر


بخشايش خداي را بخواهد، بهره ور گردد؛ كه به طور طبيعي اين صدقات جاري بيش از يكصد يا يكهزار سال نمي تواند دوام بياورد، چرا كه روزگار پيوسته در حال تحول و دگرگوني است.

اما در توسل عارفانه و عاشقانه به حسين عليه السلام اين اثر، جاودانه است كه فرشتگان پس از مرگ انسان، نيابت او را در انجام كار شايسته و سنت پسنديده اش به عهده مي گيرند و با انجام آن كارها ثوابش را به روح او اهدا مي كنند و تمام پاداش آنان در كارنامه ي زندگي اش مكتوب مي گردد و آفت و دگرگوني زمان و مكان هم دامن آن را نمي گيرد. [3] .

11- بالاترين ترقي و تكامل تو، در پرتو انجام كارهاي شايسته اين خواهد بود كه در زمره ي بندگان صالح و شايسته ي او در آيي.

اما در توسل و اقتداي به حسين عليه السلام اثري است كه انسان را نه در زمره ي فرشتگان مقرب، بلكه در زمره ي پيشوايان و بزرگان فرشتگان قرار مي دهد. [4] اين واقعيتي است كه در روايات بر آنند كه در آينده نزديك خواهد آمد.

12- آخرين ثمره ي كارهاي شايسته اين است كه: انجام هر كار شايسته اي سرانجام پاداش آگاهانه و عاشقانه به حسين پاداشش بي نهايت و غير قابل تصور است؛ چرا كه با همه ي پاداش و مراتب والا و درجات بلندي كه در روايات براي انسان ها در اقتدا و توسل به حسين عليه السلام بر شمرده اند، هرگز براي اين درجات حدي كه فراتر از آن نخواهد بود، بيان نشده است و اين نشانگر آن است كه ترقي و تكامل در آستان حسين عليه السلام تا جايي ميسر است كه جز خدا نداند.

اين ترسيم فشرده اي از جلوه هايي از الطاف خاص خدا به پيشواي شهيدان و به بركت نور وجودش به كساني است كه به او اقتدا و توسل نمايند.

اينك وارد مشروح بحث خواهيم شد.