يازدهمين نداي خدا به بندگان اين است كه:

«... كونوا انصار الله....» [1] .

هان اي كساني كه ايمان آورده ايد، يار خدا باشيد.

روشن است كه خدا بزرگتر و والاتر از آن است كه نياز به ياري داشته باشد، از اين رو منظور از ياري خدا، ياري دوستان او و دين اوست.

و هر گاه ابر مردي از دوستان او كه در راه حق و عدالت مظلوم و تضعيف گرديده است، مورد حمايت و ياري قرار گيرد، در حقيقت خدا و دين او ياري شده و به دستور او عمل شده است.

امام صادق عليه السلام مي فرمود:

«بابي المستضعف الغريب.» [2] .


پدرم به قربان آن بزرگ مرد حق و عدالت كه مستضعف و غريب و بي يار و ياور مانده بود.

از اين رو زيارت آن حضرت و گريه ي هدفدار بر او و برپا ساختن مجالس سوگواري بر او، نوعي ياري او و اهداف بلند و عدالت خواهانه اوست و آرزوي ياري و پيروزي راه و رسم توحيدي او نيز نوعي ياري هدف و آرمان والا و بشر دوستانه ي اوست؛ چرا كه فضايل و امتيازاتي را كه خداوند به او ارزاني داشته است، در حقيقت هر كدام پاداشي است در برابر عمل بزرگ و شاهكار جاودانه ي او.