دهمين نداي خدا به بندگان اين است كه: آنان را به دعا و نيايش و راز و نياز فرا مي خواند و مي فرمايد:


«ادعوا ربكم تضرعا و خفية..» [1] .

پروردگارتان را به زاري و در نهان بخوانيد.

و انسان با توسل عارفانه به حسين عليه السلام خدا را بر هر خواسته ي شرعي و عقلي، بخواند به ثمره ي دعايش خواهد رسيد و با زيارت او مشمول دعاي پيامبر و علي و فاطمه و حسن و ساير امامان نور عليهم السلام و فرشتگان نيز خواهد شد. [2] .

در روايت ديگري است كه زائر آن حضرت، بر چيزي گام نمي نهد جز اين كه آن پديده او را دعا مي كند [3] و هنگامي كه فردي آن حضرت را زيارت كند و از جانب نياي بزرگ و پدر گرانقدرش بر او سوگواري نمايد، مشمول دعاي آنان و خود او نيز خواهد شد. [4] .

امام صادق عليه السلام در زمان حيات خويش، سجده كنان و گريان، كسي را كه چهره بر تربت حسين عليه السلام مي نهد، كسي را كه بر او اشك مي ريزد، و كسي را كه در سوگ او شيون مي كند، همه را دعا مي فرمود. [5] .