مطلب را، با بازگشتي ديگر و تكرار و تذكري مجدد توضيح مي دهيم تا گوش هاي نگهدارنده ي اندرز، آن را فراگيرند.

بنابراين شما خواننده ي گرامي با حضور قلب و گوش شنوا به آنچه خواهد آمد، گوش فراده.

آگاه باش! آگاه...! كه از جانب پروردگارت دستورات بسياري بر تو صادر شده است، كه تو در انجام آنها مسئولي.

بيدار باش! بيدار...! كه پس از اين زندگي چند روز دنيا، مرحله ي سختي در پيش رو خواهي داشت، مرحله ي مرگ و سكرات آن، عالم برزخ و مشكلات آن و....

زنهار! زنهار! كه پس از اين مراحل، تازه رستاخيز برپاي مي گردد و خطاب هاي سهمگين آن خواهد بود كه چقدر بزرگ و هراس انگيز و فاجعه بار است، به گونه اي كه سهمگين تر و دردناك ترو دلهره آورتر از آنها نشايد.

اما!... اما! با توسل و اقتداي عارفانه و خالصانه و عاشقانه به پيشواي شهيدان، مي توان انجام دستورات و آسان ساختن خطابات و برطرف ساختن مشكلات و گرفتاري ها را، ميسر ساخت.

اما، اين كه چگونه مي توان بدان نايل باشد، خود درخور سه بحث است:

1- نداها و خطاب هاي خدا به بندگان، بر چند بخش قابل تقسيم است: