بازگشت

كيفر فوري حرمت شكنان


خداوند، گويا چنين مقرر فرمود كه اهانت كنندگان به آن حضرت و حرمت شكنان يا خود، ناگزير به تجليل و احترام او گردند و بر همدستان خود لعن و نفرين كنند و از شقاوت خود بيزاري جويند يا شرايطي پيش آورد كه بلافاصله، طعم تلخ حرمت شكني خويش را بچشند تا همواره بر صولت و عظمت و وقار او افزوده شود.براي نمونه:

1- از جمله كساني كه حرمت آن حضرت را شكست، يكي آن عنصر پليدي بود كه روز عاشورا در اوج ب شرمي و گمراهي به او بشارت آتش داد كه بلافاصله به اراده ي خدا اسب او لغزيد و او در حالي كه واژگون شد، پايش در ركاب به دام افتاد و در غوغاي جنگ، اسبش او را به اين سو و آن سو كشيد تا به گودال آتش پرتاب شد و اين گونه در دم كيفر حرمت شكني اش را دريافت كرد. [1] .

2- ديگري، جنايتكاري بود كه در روز عاشورا حرمت آن حضرت را انكار كرد و براي فريب ساده دلان فرياد كشيد كه: «اي حسين! تو را چه به پيامبر؟» و شگفت آور است كه همان وقت به سرنوشت نفرت انگيزي دچار شد و در حالي كه براي رفع مشكل خود به كناري رفته بود، ماري او را گزيد و همچنان به كثافت خود غلطيد تا به آتش دوزخ افكنده شد. [2] .

3- وديگري تيره بختي بود كه فرياد كشيد: «هان! يا حسين! به اين آب زلال و


گوارا نظاره كن، از آن نخواهي نوشيد تا تشنه بميري.» اين اهانت بر او گران آمد و او را اين گونه نفرين كرد: «بار خدايا! او را در حال تشنگي نابود ساز.» كه در دم، حالت دردناكي به او دست داد كه از شدت عطش مي سوخت و پيوسته آب مي طلبيد تا آنجايي كه آنقدر آب نوشيد كه شكمش پاره شد و باز هم با همان عطش به دوزخ وارد شد. [3] .

25- براي آن حضرت هر گاه اراده مي فرمود ميوه هاي گوناگون و نعمت هاي جاودانه بهشت هديه مي شد از آن جمله: خرما، گلابي، سيب و نيز هر غذايي كه از بهشت به پيامبر و علي و فاطمه و حسين عليهم السلام هديه شد، بيشتر به خواست آن حضرت يا به خاطر او بود. [4] .

26- خداوند حسن و حسين عليهماالسلام را در مورد لباس و پوشاك نيز مورد عنايت خاص خويش قرار داد و بارها از لباس هاي زيباي بهشت در رنگ هاي ويژه، به آنان هديه داد، كه سر تفاوت رنگ لباس آنان نيز مشهور است. [5] .

همسر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم، ام سلمه مي گويد: پيامبر را ديدم كه لباس مخصوصي كه در دنيا نظيرش را نديدم، بر اندام حسين عليه السلام مي پوشاند در مورد آن سؤال كردم كه فرمود: «اين هديه ي خدا به حسين است و من آن را بر اندامش مي پوشانم، از ويژگي هاي آن اين است كه تار و پودش از كرك بال جبرئيل است.» [6] .

و نيز خداوند به دست فرشتگاني بر بدن به خون خفته و عريانش كه بر خاك افتاده بود از لباس هاي بهشتي پوشانيد.



پاورقي

[1] بحارالانوار، ج 45، ص 301.

[2] بحارالانوار، ج 45، ص 302.

[3] بحارالانوار، ج 45، ص 301.

[4] بحارالانوار، ج 43، ص 307 - 312.

[5] بحارالانوار، ج 44، ص 245 و 246.

[6] بحارالانوار، ج 43، ص 271.