از آن هنگامي كه سپاه پليد اموي، آن گرامي را به جرم دفاع از عدالت و انسانيت به خاك و خون كشيد، خداوند به پاداش آن عظمت و شكوه حماسه سازش، سازندگي و آباداني هميشگي شهادتگاهش را بدو ارزاني داشت، هم سازندگي ظاهري و هم سازندگي معنوي و روحاني.


اين حقيقت را فرشته ي امين الهي، از جانب خدا گزارش كرد و زينب دخت گرانمايه اميرالمؤمنان از سيد الساجدين عليهم السلام روايت كرد. [1] .

آري! خداوند در برابر آن آزمايش بزرگ تاريخي و شكيبايي قهرمانانه بر آن و به پاداش به خاك و خون كشيده شدن در راه احياي دين و ارزش هاي آسماني، اين بارگاه ملكوتي را به آن حضرت ارزاني داشت و مقرر فرمود كه تا روز رستاخيز همچنان بر شكوه عزت و عظمتش خواهد افزود و آنجا را كعبه آمال و قبله گاه دل هاي بامعرفت و انديشه هاي بلند و سرهاي پرشور خواهد ساخت.

از شگفتي هاي روزگار، اين است كه خانه ي خدا و ديگر مشاهد مشرفه، همگي به دست شيفتگان و علاقمندان بدانها ساخته و آباد شده و سازندگي آنها پايان مي پذيرد، اما بارگاه ملكوتي آن حضرت از روزي كه بنياد گشته و تا روزي كه به دست متوكل، خليفه مغرور و استبداد پيشه عباسي ويران گشته و بار ديگر توسط همان عنصر ويرانگر ساخته شد از همان وقت پيوسته به دست سلاطين و خلفا، در دست سازندگي و توسعه و تكميل و تزيين است و همواره نقاشان چيره دست و هنرمندان ماهر در آن مشغول كارند و نگارنده از پنج سالگي تاكنون كه به شصت سالگي رسيده ام، حتي يك روز نديده و نشنيده ام كه اين سازندگي متوقف گردد و اين وضعيت تا دامنه قيامت نيز ادامه خواهد يافت.