در ميان حيوانات اهلي، مركب پيامبر «مرتجز» به آن حضرت اختصاص يافت.اين حيوان باوفا در تشنگي صاحبش بدو تأسي جست و روز عاشورا هنگامي كه امام حسين عليه السلام پس از پيكار شديد و قهرمانانه اي، ستونهايي از سپاه اموي را درهم شكست و به آب دست يافت، اين حيوان نيز لب بر آب نهاد، اما منتظر بود كه


نخست صاحبش بنوشد.آن حضرت خطاب به آن حيوان فرمود:

«تو تشنه اي و من نيز تشنه، خداي را سوگند تا تو آب ننوشي من نخواهم نوشيد.»

حيوان سرش را بلند كرد بدين معنا كه، تا تو ننوشي من نمي نوشم.

امام حسين عليه السلام فرمود: «بنوش! من هم مي نوشم.»

آن گاه دست مبارك، به سوي آب گشود تا بنوشد كه سپاه شوم اموي به سوي خيمه ها هجوم برد و آن حضرت آب را ريخت و براي دفاع از حرم خدا و پيامبر به عجله از شريعه خارج شد. [1] .

آري! اين حيوان حق شناس به اراده الهي از بيدادگري سپاه اموي ناله جانسوز سر داد و فرياد مظلوميت و دادخواهي او را، از شقاوت كساني كه فرزند پيامبر خويش را به جرم دفاع از حق و عدالت به خاك و خون كشيدند، طنين افكن ساخت و در حالي كه پس از شهادت او از آن حضرت دفاع مي كرد خبر شهادتش را به خاندانش آورد. [2] .

و نيز شتر ويژه ي پيامبر به آن حضرت اختصاص يافت، كه در روز عاشورا بر آن نشست و براي دشمن سخن گفت.آن گاه دستور داد حيوان را به جايگاه خود بردند و تا شهادت امام حسين عليه السلام آنجا بود.اما، پس از انتشار خبر شهادتش اين حيوان آنقدر سرش را بر زمين كوبيد كه جان داد. [3] .