نخستين قسم، آن چيزي است كه از آن، به نهادن دست لطف بر سر آن حضرت تعبير شده است؛ كه اين كنايه از باران الطاف ويژه ي خداوند بر اوست.

در «كامل الزيارت»، در روايت معتبري از امام صادق عليه السلام است، كه فرمود: «پيامبر گرامي در خانه ي دختر گرانمايه اش، فاطمه عليها السلام بود و دو فرزندش، حسن و حسين عليهماالسلام بر دامانش، كه آن حضرت به گريه افتاد و سجده سپاس به جاي آورد.آن گاه ضمن اشاره به دريافت جلوه اي از انوار الهي و قرب معنوي، گفت: هم اكنون پروردگارم به من فرمود: اي محمد! آيا فرزندت حسين را دوست مي داري؟ گفتم: آري! او مايه ي روشني چشم و ميوه ي دل و ريحانه ي من است.

آن گاه دست لطف خويش را بر سر او نهاد و فرمود: ولادت فرزندي كه درود و بركات و رحمت و رضوان من بر اوست مبارك باد.

اي پيامبر! آگاه باش او سالار تمامي شهيدان راه حق و سرور همه ي جوانان و جوانمردان است و پدرش از او برتر است.درو ما را بر او برسان و بشارتش ده كه او پرچمدار هدايت و مشعل فروزان ولايت و نگهبان حقيقت و گواه خدا بر خلق و خزانه دار علم و نشانه ي قدرت او بر آسمانيان و زمينيان است....» [1] .

در اين روايت به شانزده ويژگي، كه هر كدام رمزي از الطاف خاص خدا بر امام


حسين عليه السلام است برمي خوريم كه افتخارآميزترين آن همان تعبيري است كه مي گويد:

«خداوند دست محبت خويش را بر سر حسين عليه السلام نهاد.» چرا كه چنين تعبيري نشانگر بالاترين درجه ي ممكن از الطاف خاص الهي بر آن گرامي است.الطافي كه فراتر از آن قابل تصور نيست.خداي جهان آفرين در بيان لطف كامل و همه جانبه ي خويش بر پيامبرش در سير ملكوتي معراج، از آن به نهادن دست لطف بر پشت و بر شانه ي آن حضرت تعبير فرمود، [2] اما در مورد امام حسين عليه السلام به نهادن دست محبت بر سر مقدس او.

گرچه اين دوگانگي تعبير، دليل برتري حسين عليه السلام بر پيامبر گرامي نيست، اما هر دو تعبير، نشانگر ارزاني داشتن آخرين درجه از الطاف ويژه ي خدا به پيامبر و فرزند گرامي او، حسين عليه السلام است.

از تعابير ديگري كه بيانگر الطاف خاص خدا نسبت به اوست، دو تعبير ظريفي است كه يكي نشانگر آن است كه روح مقدس حسين عليه السلام را خود خدا، قبض مي كند و ديگري بيانگر درود و سلام خدا بر آن حضرت. [3] .

اين دو تعبير نيز كنايه از الطاف خاصي است كه فراتر از آنها نشايد و نشانگر اين واقعيت است كه خداوند بر حسين عليه السلام آنچه را ممكن بوده است عنايت فرموده و ما نيز با توسل خالصانه ي به او، بدان اميديم كه در پرتو الطاف الهي به آن حضرت، دنيا و آخرتمان اصلاح و سعادتمندانه باشد.