امام حسين عليه السلام نه تنها زكات بدن و مال خويش را، در راه خدا و براي خشنودي و تقرب به او تقديم داشت، بلكه همه ي مال و هستي و جان گرامي خويش و ياران گرانقدرش را در طبق اخلاص نهاد و در راه خدا هديه كرد؛ حتي پيراهن كهنه اي كه قيمت چنداني نداشت، به ويژه شب عاشورا، جامه ها و ساير اشيايي را كه قيمت آنها بيش از هزار دينار بود، براي آزادي بردگان و اسيران انفاق كرد. [1] .