از ويژگي هاي اخلاقي اش انفاق خالصانه در آشكار و نهان، به آشنا و بيگانه بود... شبانگاهان مواد خوراكي و لوازم ضروري زندگي محرومان و بينوايان و يتيمان را


خود به دوش مي كشيد و به درب خانه آنان مي برد.به همين جهت روز عاشورا در برخي از نقاط بدنش آثار حمل بارهاي سنگين مشاهده كردند.وقتي از حضرت سجاد عليه السلام دليل آن را جويا شدند، فرمود: اينها، آثار به دوش كشيدن صدقات و هداياي پنهاني است كه پدر بزرگوارم شب ها به دوش مي كشيد و براي يتيمان و محرومان جامعه مي برد.... [1] .

يكي از شيفتگان داغدارش در اين مورد مي گويد:



و ان ظهرا غدا للبر ينقله

سرا الي اهله ليلا لمكسور



شانه ها و پشتي كه شبانگاه صدقات پنهاني و لوازم ضروري محرومان جامعه را بر روي خود حمل مي كرد، عصر عاشورا، از بيداد بيدادگران درهم شكسته شد.