در مبارزه بر ضد قدرت حاكم نخستين بارقه اي كه به ذهن مي زند اين است كه اين قيام براي كسب قدرت و دست يافتن به رياست و زندگي دنياست. قطعاً چنين توهمي نسبت به نهضت حسيني (س) بي مورد است، ولي دستگاه تبليغاتي بني اميه به گونه اي قوت يافته بود كه قادر بود تا حدود زيادي با تأثيرگذاري بر افكار و اذهان عمومي، آنان را فريفته و نسبت به اين قيام مقدس بدبين سازد، گذشته از اينكه وقتي حادثه اي در پيچ و خم حوادث و گذارتاريخ قرار مي گيرد، گرد و غبار شيطنتها، عداوتها و نامردمي ها چه بسا چهره ناب آن را زير لايه هاي ضخيم خويش برد و مانع درخشندگي و روشنايي آن شود. لذا جلودار قيام بايد از همان آغاز به طور شفاف هدف از قيام خود را بازگو كرده و راه را بر هر گونه تحريف مسدود كند. با بررسي سخنان امام حسين (ع) در طول نهضت خود دو گونه هدف از اين قيام خونين به دست مي آيد، كه در هر مورد به تناسب موقعيتها و اوضاع ويژه خود به تبيين آن پرداخته است. اين دو نوع هدف عبارتند از: 1- هدف ثابت و استراتژيك، 2- هدفهاي مرحله اي و تاكتيكي.