در گزارش شهادت طفل شيرخوار امام حسين (ع) نيز آميزه اي از ذلّت ديده مي شود و آن اينكه آن را اينگونه نقل مي كنند كه امام حسين (ع) در لحظات پاياني نبرد به نزد خيمه ها رفت و در آن هنگام زينب طفل شيرخوار امام (ع) را به او داد، و گفت: اي برادرم حسين! اين فرزند تو سه روز است كه آب نچشيده، براي او از اين مردمان جرعه آبي درخواست كن.امام (ع) طفل را به روي دست گرفته و به نزد لشكر دشمن آمده و تقاضاي خود را اين چنين مطرح كرد: «اي قوم! شما شيعيان و اهل بيت مرا كشتيد و تنها اين طفل كه از تشنگي جگرش گُر گرفته است، باقي مانده پس جرعه اي آب به او بنوشانيد. [1] .

اصل اين روايت در مقتل منسوب به ابومخنف مي باشد كه ملا فاضل دربندي به اشتباه آن را به سيد بن طاووس در لهوف نسبت داده است. [2] .

در حالي كه سيّد در هنگام نقل شهادت طفل شيرخوار هيچ اشاره اي به درخواست امام (ع) يا زينب (س) ننموده است. او اين روايت را اين چنين نقل مي كند: «..فتقدّم الي باب الخيمة و قال لزينب: ناوليني ولدي الصغير حتي اودّعه فاخذه و اومأ اليه ليقبّله فرماه حرملة بن الكاهل الاسدي (لع) بسهم فوقع في نحره فذبحه»؛ حسين به در خيمه آمد و به زينب فرمود: فرزند كوچكم را بده تا با او وداع كنم. آنگاه طفل را روي دست گرفت و خواست او را ببوسد كه ناگاه حرملة بن كاهل اسدي او را هدف تير قرار داد و آن تير در حلق كودك نشست و او را كشت. [3] .

و شبيه همين نقل در ارشاد شيخ مفيد [4] و مقتل ابي مخنف [5] آمده است. اما اين مقدارچون در نظر بعضي رقت كافي را براي اشك ستاندن نداشت، شروع به جعل گزارش هايي در شاخ و برگ دادن به آن نمودند. گاهي از قول امام (ع) چنين نقل كردندكه فرمود: «يا قوم! ان لم ترحموني فارحموا هذا الطفل» [6] ؛ اي مردمان! اگر به من رحم نمي كنيد به اين طفل رحم كنيد. و يا چنين گزارش كردند: «يا قوم! لقد جفّ اللبن في ثدي امه»؛ [7] اي مردمان! شير در پستان مادرش خشكيده است. و گاهي پس از شهادت طفل، زينب و ديگر زنان و دختران حرم را با وضعي آشفته و سربرهنه و بر سرزنان به ميدان كشيدند و چنان حالتي را ترسيم كردند كه چاره اي نديدند كه امام (ع) را براي پوشانيدن سر برهنه زينب (س) به صحنه بكشند. [8] .

چنانچه ديديم همه اين گزارش هاي شاخ و برگي بدون سند مي باشد. حال بر فرض صحّت سند آيا از امام عزيز و اهل بيت عزيزش چنين صحنه هايي رواست؟ آيا امام (ع) براي به رحم آوردن اين قوم پست، سخن از خشك شدن پستان همسرش به ميان مي آورد؟! و آيا رواست كه چنين بيتابي را به زينب و ديگر زنان حرم نسبت دهيم؟