- هنگامي كه امام از مدينه آهنگ مكه كرد، مسلم بن عقيل به حضرت پيشنهاد كرد تا مانند عبدالله بن زبير كه با يزيد بيعت نكرده و از بيراهه به مكه شتافته، به صورت مخفيانه و دور از چشم مأموران حكومتي و مردم از بيراهه سفر كند، اما امام نپذيرفت و از شاهراه حركت

كرد [1] و هر جا با شخصي يا گروهي روبه رو شد، هدفش را از خروج از شهر پيغمبر به طور

آشكار به اطلاع آنان رساند زيرا امام يك شورشي نبود تا با مأموران حكومتي به تعقيب و گريز بپردازد، بلكه امام حامل «پيام رهايي بخش يك امت از تحت سلطه ظلم و استبداد بني اميه» بود و اين هدف با حركت مخفيانه تأمين نمي شد.