گزارشهاي تأييد شده حاكي از آن است كه سرهاي پاك از كربلا براي ابن زياد، به كوفه برده شد. و از آن جا براي يزيد بن معاويه فرستاده شد. آنگاه سر مطهر امام به بدن شريفش برگردانده، و با آن مدفون گرديد.

اين قضيه در نزد شيعه و علماي شيعه معروف و محرز است، از جمله شيخ طوسي و شريف مرتضي و ابن نما استاد صاحب شرايع و سيد بن طاووس و سايرين. و نيز سبط ابن جوزي حنبلي در تذكرة الخواص گفته اند: مشهورترين قول اين است كه: سر حسين عليه السلام به بدنش در كربلا بازگردانده، و با آن به خاك سپرده شد. اما در مورد ساير سرها، سيد محسن امين در بخش چهارم كتاب اعيان الشيعه مي گويد: «بعد از سال 1321 ه در دمشق شهادتگاهي، در مقبره اي مشهور به باب الصغير، ديدم كه بالاي آن مشهد، سنگي بود كه روي آن نوشته بود: اين مدفن سر «عباس بن علي»، و سر «علي بن الحسين» (علي اكبر)، و سر «حبيب بن مظاهر» است... و بعد از سالها، بناي اين مشهد، باز سازي شد، و سنگ نوشته از بين رفت، و ضريحي داخل مشهد تأسيس گرديد، و بر آن نامهاي بسياري از شهداي كربلا منقوش گرديد... به گمان قوي و مقرون به صحت اين مشهد مي تواند منسوب به سرها باشد، چرا كه به دمشق برده شد، و آنها را براي تشفي عقده هاي دروني و اظهار غلبه و پيروزي ظاهري به دربار يزيد بردند، و پس از آن بايد در يكي از مقابر دمشق


مدفون شده باشند... و اين سه سر مطهر در مقبره باب الصغير دفن، و محل آن محفوظ مانده است».

دفن اين سرهاي سه گانه در دمشق نشان مي دهد كه ساير سرها نيز در دمشق مدفون است (يا در مقبره باب الصغير، و يا در جايي ديگر). سرهاي سه گانه فقط به خاطر مقام و شهرتشان در آن جا دفن شده اند.