بازگشت

بهره ور و زيانمند


در يكي از كلمات حكمت آميز «انجيل» آمده است: اگر تمام جهانيان سود برند، و انسان، خود در اين رابطه متضرر و زيانمند شود، انسان چه سودي برده است.

مشابه و بهتر از آن را قرآن مي فرمايد: بگو، زيان مندان كساني هستند كه خود و خانواده ي آنها روز رستاخيز خسارت خواهند ديد. آگاه باشيد كه زيان آشكار و بزرگ همان زيان روز قيامت است. (زمر / 15).

يعني تنها نفس انسان است كه معيار ربح و خسران مبين مي باشد، و اين كه اگر باورمندي بر حق و هدايت پافشاري و ايستادگي كند، بهره ور. و هر كس به باطل و گمراهي فروغلتد، زيانمند و متضرر خواهد بود.

ترديدي نيست كه حركت و سير در راه حق دشوار و مشكل است، و احيانا منجر به قرباني كردن خويشتن آدمي مي شود. و هر كس شجاعانه و سخاوتمندانه نفس خويش را در راه حق مبذول دارد، پيروزي افتخار آميز و ابدي را نصيب خويش ساخته، و هر كس بخيلانه از بذل جان دريغ ورزد، كوشش و تلاشش عقيم و بي نتيجه خواهد ماند. چنان كه پروردگار


مي فرمايد: واژه فاني و مرده را بر آنها كه در راه خدا «شهيد» شده اند، مگذاريد، آنها زنده ي شاهد، و شهيد جاويدند، لكن شما مفهوم اين حقيقت والا را در نمي يابيد. (بقره / 154).

سرور دو عالم صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «شهيدان در پيشگاه خداوند از احترام و حرمت خاصي برخوردارند كه حتي پيامبران داراي چنين حرمت و افتخاري نيستند. تمام پيامبران با آب غسل داده مي شوند، و من نيز پس از مرگ غسل داده خواهم شد. شهيدان به آب دنيا نياز ندارند تا به وسيله ي آن غسل داده شوند. تمام پيامبران در كفن پوشيده خواهند شد، و من نيز هم چنين و شهيدان با همان لباسهايشان دفن مي شوند».