در كتاب شريف سفينة البحار [1] به نقل از منابعي كه چندين قرن از تأليف آن گذشته، اين چنين آمده است:

(يخرج رجل، من قم يدعو الناس الي الحق فيجتمع معه قوم كزبر الحديد لا تزلهم العواصف، و لا يملون و لا يجبنون، و علي الله يتوكلون، و العاقبة للمتقين).

«: مردي از شهر قم قيام مي كند و مردم را به حق دعوت مي كند، همراه او ياراني به صلابت آهن گرد خواهند آمد كه باد و توفان آنان را نمي لرزاند، هيچ گاه ملال و ترس بر آنها سيطره پيدا نمي كند و بر خداوند عالم توكل مي كنند و سرانجام، عاقبت از آن متقين و پرهيزگاران است.».

ابن توصيف، صادق ترين توصيف نسبت به امام خميني و يارانش مي باشد. او بيشتر زندگي و درس و تدريس خود را در شهر قم گذرانيد، و در آن شهر دعوت خود را بر ضد شاه اعلام نمود، و سرانجام از آن شهر تبعيد گرديد. دعوت وي دعوتي بر مبناي حق و عدالت بوده است و هر حقيقت گرا و مخلص صادقي به آن دعوت لبيك مي گويد. فرد باطل انديش از آن دعوت مي هراسد، و خداوند راهبر و ولي پرهيزگاران است.