اولين مطلبي كه زير بناي اختلاف شيعه و سني است، مسأله ي رهبري و دستوراتي است كه از ناحيه ي اهل بيت پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله وسلم ارايه شده است. همه ي مسلمانان بر اين عقيده اند كه بايد از كتاب خدا، و رسول اكرم صلي الله عليه وآله وسلم پيروي كرد. اما در پيروي از خاندان پيامبر راه اختلاف مي پيمايند. اين جاست كه دو دسته در مقابل يكديگر، با استفاده از دلايلي يكديگر را متهم به انحراف از مسير مي نمايند. شيعه معتقد است كه بايد از گفتار و رفتار اهل بيت نبي اكرم پيروي نمود، تا دچار انحراف از مسير اسلامي نشويم. و سني مي گويد خاندان پيامبر از ديگر مسلمانان جدا نيستند. و بايد همگي مشمول پيروي از قرآن و رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم باشند. بنابراين بنيان اختلاف در مسأله رهبري اهل بيت پيامبر عليهم السلام است. در اين نبرد مكتب گرايانه كه بر سر مسأله رهبري در اسلام بين شيعه و سني مطرح است، مدعاي شيعه بسي بزرگ و مهم بشمار مي آيد. زيرا كه به اعتقاد شيعه بعد از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم هيچ معصوم به معناي اعم كه عاري از خطا و مصون از گناه است، وجود ندارد. مگر شيعه كه اين مدعا را با دليل و برهان به اثبات رسانده است. بنابران به عقيده ي شيعه، رهبري امت بعد از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم، در اختيار و تملك اهل بيت اوست كه اينان بحق بايد مصون از گناه و مأمون از خطا باشند. و


مهم تر اين كه با ايجاد اين ملاك شيعه مي خواهد اعلام كند كه نظام اقتصادي و اجتماعي و اخلاقي اسلام تنها به مدد انديشه ي رهبران صالح و پيشوايان بر حق اداره مي شود، در نتيجه سركشان گردن فراز و مسرفان كوته بين و ستمگران نبايد به حريم آزادي، آگاهي و رشد جامعه اسلامي نزديك شوند، و آن را از مسير حق و عدالت دور نگهدارند. حال مي خواهيم بدانيم كه اين پيشوايان پيشتاز عدالت و مصون از انحراف چه كساني هستند و به چه دليل اينان شايسته ي رهبري و زعامت امت مسلمان اند؟!

پاسخ: شيعه دلايل بي شماري دارد كه جملگي آن، - اگر نگوييم شكوفاترين آنها - برگرفته از كتاب خدا و سنت استوار پيامبر اسلام است كه به روايت خود اهل سنت و به امضاي تأييد ايشان مي باشد. علماي شيعه در اين زمينه با طبقه بندي دلايل و مدارك، كتابهاي ويژه اي تهيه و تأليف كرده اند كه تخصيص اين قبيل كتابها در اين باب خود زير بنايي است براي تقارب و تفاهم هر چه بيشتر شيعيان با برادران اهل سنت. چه، به هر اندازه كه زمان پيش مي رود ثمره درخشان اين اعترافات و اقارير به نفع همبستگي ملل اسلامي و همسو با وحدت امت اسلام است. از جمله اين كتابها مي توان به «الشافي» نوشته ي سيد مرتضي و «نهج الحق» و غيره كه نوشته ي علامه حلي است و متعلق به چندين قرن پيش مي باشد اشاره كرد و از كتابهاي جديد در اين زمينه، دلايل الصدق نوشته ي مظفر، اعيان الشيعه نوشته ي سيد محسن امين، المراجعات نوشته ي شرف الدين، و بالاخره كتاب ارزنده و مهم الغدير نوشته ي علامه اميني از تمام اين كتاب ها كه مجموعه اي است از دلايل محكم، تنها به ذكر يك دليل اكتفا مي كنيم؛ و آن حديث مشهور ثقلين است كه به طور نمونه يادآور مي شويم.