با همين خط حسيني و سيره علوي است كه شيعه ي علي عليه السلام و حسين عليه السلام از ديگر گروهها و طوايف و فرقه ها جدا مي شود چرا كه عموما اهل سنت بر هر مسلمان واجب مي كنند تا به حرف حاكم فاسد و ستمگر گوش داده و از او اطاعت كنند، بخاري در آغاز كتاب خود فتن از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نقل مي كند كه پيامبر مي فرمايد: هر كه از امير و حاكم يا فرمانده ي خود چيز ناخوشايندي مشاهده كند، بايد صبر نمايد. و مسلم در باب اطاعت از حاكمان و فرماندهان و تمكين و پذيرش و منع و جلوگيري از ايفاي حقوق توسط ايشان روايتي نقل مي كند كه شنيدني است. او مي گويد:


«شخصي از پيامبر صلي الله عليه وآله و سلم پرسيد: اگر حاكمان و فرماندهاني بر ما حكومت يافتند كه اينان حقوق حقه و مسلم ما را طلبيدند و مانع ايفاي حقوق ما شدند، تكليف چيست؟ مي گويد: پيامبر فرمود: گوش كنيد و فرمان بريد»!

اگر چنين روايتي صحت داشته باشد، بنابراين سخن ماركس در باب مذهب و دين صدق پيدا مي كند، ماركس مي گويد: «دين ترياك توده هاست!...» دين خدا، بسي برتر از اين كژانديشي و نسبت هاي جاهلانه است.