در اين كتاب شرح حال زندگي امام حسين عليه السلام مختصرا بيان شده، ولي هيچ گونه تحليلي از شخصيت او به عمل نيامده است و يا در مورد اثرات جانبازانه و فداكارانه ي حسين عليه السلام قلم پردازي نشده است. [1] .

به طور كلي اين كتاب صرفا كوششي است مختصر در راه شناساندن حسين عليه السلام به انسان هاي آزادانديش، و آن كه اين رهبر ترجمان مفاهيم قرآن با ويژگيهاي روح بلند و كردار پسنديده اش مي باشد. رهبري كه با روح و عمل، و جسم و خونش درس آزادگي و مقاومت را به انسانها آموخت و در سايه ي رهبري قرآن هديه ايي را به انسانيت تقديم نمود كه هيچ كس تاكنون هديه اي به اين زيبايي و عظمت نبخشيده است. حتي هيچ رهبر و يا مصلح فداكاري با خون و روح و جانش و خون خانواده و فرزندان و برادران و ياران خويش چنين نثار و ايثاري نكرده است. اين چيزي نيست جز آن كه اين همه خونهاي پاك و جوشان نشانه ايي است از يك صاعقه و غريو خشم بر سر ستمگران متجاوز. و در واقع حجتي است كه رفتار محافظه كاران و خاموشان را نفي مي كند، و قلم بطلان بر سكوت و اغماض آنها در مقابل تجاوز مي كشد.


قران نيز خود صاعقه و غرشي است بر متجاوزين و ستمگران.

يكي از ويژگيهاي ارزشي قرآن تشويق و دعوت به جنگ و مبارزه در راه رهايي توده هاي محروم از چنگال دژخيمان استثمارگر است. آن گونه كه خداي منزه مي فرمايد: به چه علت شما در راه خدا و مردان و زنان و كودكان ناتوان به جنگ و نبرد بر عليه ستمگران بر نمي خيزيد.

(و مالكم لا تقاتلون في سبيل الله و المستضعفين من الرجال و النساء و الولدان).

و مي فرمايد: خداوند جان و مال برخي از مؤمنين رزمنده را با بهشت مي خرد، مؤمنان مبارزي كه در راه خدا به پيكار برمي خيزند، و مي كشند و كشته مي شوند. اين پيمان و وعده بر خدا حق و حتم است، و حقيقتي است كه در تورات و انجيل و قرآن مكتوب است. و چه كسي از خداوند به عهد و پيمان خود وفادارتر است؟

ما، به طور مسلم بسياري از كساني را كه در راه خدا پيكار كردند، و در راه خدا و محرومان و بينوايان كشته شدند، مي شناسيم؛ اما هيچ كس را جز حسين عليه السلام سراغ نداريم كه شهادت را خود برگزيند. به طوري كه شهادتش همراه با سنگباران، و تير باران و نيزه و ضرب شمشير باشد و يا كسي را نمي شناسيم كه خانواده و فرزندان و ياران و برادران خود را قرباني راه خدا كند. و اردوگاه تجمع آنها را آتش بزنند، و به نواميس و زنان آنان اهانت كنند، و با اين شرايط آتشناك، پيشواي حركت؛ در راه حق پافشاري و ايستادگي نمايد و حاضر نباشد كه حاكميت رژيم فاسد و فاجري مثل يزيد و امثال او را امضا كند و لحظه ايي او و كارهاي پليدش را تأييد كند اين جاست كه احياي دين جدش را در به خون غلتيدن خود و اهلش مي بيند، و اين جاست كه با آگاهي و بينشي خدايي وارد صحنه نبرد و دفاع از حريت و شرافت دين پيامبر خدا مي شود، و بر دشمنان چنان ضربات و يرانگري وارد مي سازد كه تا ابد براي همه دشمنان انسانيت درس عبرت انگيز و براي همه آزادگان درس آموز باشد.