افزون بر حركت توابين، دو جريان ديگر نيز در عراق بر ضد نظام سياهكار اموي فعال بود و براي هلاكت يزيد لحظه شماري مي كرد تا با درهم كوبيدن برج و باروي استبداد وابسته به شام، اموي مسلكان ددمنش آن سامان را در هم كوبد، و جالب بود كه هر دو جريان ضد استبدادي و آزاديخواهانه هم نيروي محركه ي حركت خويش را از عاشورا و شهادت دگرگونساز حسين عليه السلام و يارانش، الهام مي گرفتند و شعار خونخواهي حسين عليه السلام را سر مي دادند و وامدار نهضت اصلاح طلبانه ي آن پيشواي سرفراز و پرچم هماره در اهتزاز آن حضرت بودند.

يكي از آن دو، جريان «ابن زبير» بود كه از حجاز مردم را به بيعت با «عبدالله» فرامي خواند و با هلاكت «يزيد» قدرت را در عراق قبضه كرد؛ و ديگري حركت نوبنياد «مختار» بود كه تازه از «ابن زبير» بريده و با عنوان نمايندگي «محمد بن حنفيه» و مأموريت از سوي او، شعار خونخواهي حسين عليه السلام، و نابودي قاتلان او را سر مي داد.