افزون بر نامه هاي دعوت، مقرر شد كه در چند محور اساسي تلاش پي گير و بي امان آغاز و ادامه يابد!

در محور فرهنگي و فكري و عقيدتي و اخلاقي،

در محور مالي و فراهم آوردن امكانات مبارزه،


و در محور سازماندهي نيروهاي آماده پيكار و سازندگي آنان.

1- در حركت فكري و فرهنگي ضمن يادآوري خفت و خواري جامعه، به خاطر فريب خوردن از رژيم بيدادگر اموي و تن سپردن به آفت هستي سوز استبداد و انحصار و كشتن عزيزترين و پرشكوه ترين ميهمان، يا كوتاهي در ياري رساني جدي و مؤثر به برنامه ي ستم ستيز و آزاديبخش و اصلاح طلبانه ي او، كه دامنگيرشان شده بود، بذر خونخواهي حسين عليه السلام را، همه جا افشاندند و شعار «يا لثارات الحسين» طنين انداز شد.

2- در بعد اقتصادي نيز با وجود فقر و فلاكتي كه ثمره ي شوم حاكميت استبداد و اختناق و عوام سالاري است، سلاح و ساز و برگ بسياري فراهم شد.

3- و در محور سوم نيز نيروهاي تربيت شده و آماده اي، سازمان يافت و گامهاي بلندي به سوي قيام برداشته شد.