گروهي از دوستداران خاندان پيامبر آورده اند كه: ما در حضور حضرت باقر بوديم و در آنجا از شهادت جانسوز پيشواي آزادي در كربلا ياد كرديم و بر آن سوگ غمبار سخت متأثر شديم.

آن بزرگوار ضمن اشاره به عظمت فاجعه و شخصيت والاي حسين عليه السلام و هدفهاي بلند و بشردوستانه ي آن حضرت و فداكاري خاندان و ياران فداكارش، فرمود: در آن رويداد غمبار، تنها هفده انسان آزادمنش و عدالتخواه سر بر بستر شهادت نهادند كه از فرزندان فاطمه، مادر اميرمؤمنان بودند.

و شاعر اهل بيت در اشاره به همين واقعيت است كه مي گويد:



و اندبي تسعة لصلب علي

قد اصيبوا و ستة لعقيل...



برآن نه شهيد به خون خفته از فرزندان علي، و آن شش مبارز و فداكار از فرزندان


عقيل گريه سر دهيد و سوگواري كنيد؛ و نيز به عموزاده ي پيامبر كه در راه حق و عدالت و ياري رساني به پيشواي آزادي فروگزار نكرد.