پس از شهادت پير وفا و يكه تاز ميدان خرد و جهاد، حبيب بن مظاهر، قهرمان ديگري از اردوگاه نور آهنگ ميدان كرد و اين بار «وهب» فرزند دلاور «حباب كلبي» بود كه گام به پيش نهاد.

[او به حضور سالارش حسين عليه السلام آمد، اجازه ميدان گرفت، از جمال دل آرا و سيماي ملكوتي او توشه برداشت و قهرمانانه راهي ميدان شد.


دوست و دشمن جواني را ديدند كه با اين اشعار حماسي خويشتن را به قلب سپاه يزيد زد:



ان تنكرون فأنا ابن الكلبي

سوف تروني و ترون ضربي



هان اي گمراهان! اگر مرا نمي شناسيد بدانيد كه من «وهب» فرزند عبدالله هستم، از عشيره ي «كلب». اينك دور نيست كه هم خودم را نيك ببينيد و بشناسيد و هم دلاوري و شجاعت و ضربات كوبنده ام را. هم اقتدار و تسلط و شهامتم را تماشا كنيد و هم چابكي و چالاكي و ميدانداري مرا در صحنه ي كارزار بنگريد.]

او جنگ نماياني كرد و بر درد و رنج تيرها و تيزي شمشيرها و نيزه ها شكيبايي ورزيد و انبوهي از خشونت كيشان را به خاك هلاك افكند و پس از پيكاري سهمگين به سوي مادر و همسر روشنفكرش - كه به همراهش بودند - بازگشت و گفت: مادرجان! آيا از پسرت خشنود شدي؟ آيا از كارم راضي گشتي؟

«يا أماه أرضيت عني ام لا؟»

مادرش گفت: فرزندم!

«ما رضيت حتي تقتل بين يدي الحسين!»

نور ديده ام! جوان شجاعم! خداي بر پاداش تو بيفزايد؛ هنگامي من به اوج خشنودي و رضايت مي رسم كه تو در راه خدا جانبازي كني و در راه آرمان حسين عليه السلام و به فرمان او به شرف شهادت نايل آيي و يا دشمنانش را تار و مار سازي.

همسر فداكارش كه شاهد گفتگوي «وهب» و مادرش بود، دامان شوي جوانش را گرفت و گفت: تو را به خدا مرا با شهادت خويش، داغدار و مصيبت زده مساز، بيا كه خدا از تو راضي است. و من در پاسخ همسرش شعري بدين مضمون سروده ام كه بيانگر زبان حال اوست:

مرا واگذار تا به گذشته ي خود بازگردم، چرا كه آن كه همزاد ناتواني است، بر او نرسد كه خودآرايي كند و فخر و بزرگي بفروشد. آن گاه كه جوانمرد هدف بيداد و بلا قرار گيرد مگر مي شود شمشير در نيام ماند و لگام از دهان مركب تيزتك و چابك برگرفته شود؟

و در اين هنگام مادرش فرياد برآورد كه: پسرم برو، همسرت را به خدا بسپار و


خيرخواهي اش را مپذير و راه ميدان را پيش گير، از او دور شو! برو و در راه خدا پيكار كن و در برابر سالارت حسين و به دستور او فداكاري كن تا به شفاعت نياي گرانقدرش پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در روز رستاخيز مفتخر گردي.