خبر شهادت جانسوز قيس
همان گونه كه كاروان حسين عليه السلام به سوي كوفه پيش مي رفت، از آن سو كارواني نمايان گرديد كه از كوفه بيرون آمده بود و «هلال بن نافع» و «عمرو بن خالد» نيز به همراه آن كاروان بودند.
حسين عليه السلام از آنان درباره ي كوفه و روند اوضاع و مردم آنجا پرسيد. آنان گفتند: حقيقت اين است كه سردمداران و سرجنبانان كوفه و قبايل و عشاير آن سامان به وسيله ي پسر مرجانه خريداري شده و در كنار استبداد اموي و رويارويي شما و برنامه ي اصلاحي شما ايستاده اند، اما توده هاي مردم، دلها و قلبهايشان با شماست و راه و رسم شما را مي خواهند و چشم اميد به شما دوخته اند و در همان حال شرايط به گونه اي است كه شمشيرهاي آنان را بر ضد شما برهنه ساخته اند.
آن حضرت فرمود: آيا از پيك ويژه ام، «قيس بن مسهر»، نيز خبر داريد؟
آنان گفتند: آري، ابن زياد او را اعدام كرد.
آن گاه بود كه سالار آزادمردان باران اشك از ديدگان باراند و به تلاوت اين آيه پرداخت كه: «انا لله و انا اليه راجعون».
سپس افزود:
«جعل الله له الجنة ثوابا، اللهم اجعل لنا و لشيعتنا منزلا كريما انك علي كل شي ء قدير.» [1] .
خداي پرمهر، بهشت پرطراوت و پرنعمت را پاداشي براي او قرار دهد!
و از پي آن دست هاي نيايش و دعا را به سوي آسمان گشود كه:
بار خدايا! براي ما و شيعيان و رهروان راه ما جايگاهي ارجمند و گرانسنگ قرار ده؛ چرا كه تو بر هر كار و هر چيزي توانايي.
پاورقي
[1] بحار، ج 44، ص 374؛ لهوف، ص 32.
پارهاي از محدثان و مورخان آوردهاند که حسين عليهالسلام از دريافت خبر شهادت جانسوز «قيس» - که دريافت نخستين خبر اندوهبار در راه کوفه بود - نخست اين آيهي شريفه را خواند که: «انا لله و انا اليه راجعون». ما از آن خدا و آفريدهي او هستيم و بيگمان به سوي او بازميگرديم.
آن گاه در سوگ «قيس» اين آيه را زمزمه کرد که: «... فمنهم من قضي و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا...» از آن شايسته کرداران، برخي سر بر بستر شهادت نهاده و برخي نيز در انتظار اداي رسالت و انجام وظيفهاند و هرگز عهد و پيمان خود را دگرگون نساختهاند.
سپس دست به دعا برداشت و نيايشگرانه گفت: «جعل الله له الجنة ثوابا. اللهم اجعل لنا و لشيعتنا منزلا کريما و اجمع بيننا و بينهم في مستقر من رحمتک و رغائب مذحور ثوابک، انک علي کل شيء قدير.» خداي پرمهر بهشت پرطراوت و زيبا را پاداش پرشکوهي براي او قرار دهد. بار خدايا! براي ما و شيعيانمان جايگاهي ارجمند و بلند مرتبه قرار ده و ما و آنان را در قرارگاه مهر و رحمتت، به پرجاذبهترين و بهترين پاداشهاي ذخيره شدهات نائل گردان که تو بر هر کار و هر چيزي توانايي. مقتل الحسين، ص 70 - 71.