نگارنده اين اثر، «جعفر بن محمد بن نما»، بر اين باور است كه: آنچه مرا به نگارش اين كتاب برانگيخت و مرا بر آن داشت كه با وجود مقتل هاي متعدد در مورد شهادت سالار شايستگان و پيشواي شهيدان حضرت حسين عليه السلام و ياران فداكارش دست به نوشتن اين «مقتل» بزنم، آن بود كه وقتي كتاب ها را در اين مورد ورق زدم و


بر صفحات آنها نگريستم، ديدم پاره اي از آنها دستخوش پرگويي و تكرار و طولاني نمودن اين رويداد غمبار شده اند و پاره اي ديگر به آفت خلاصه گويي و چكيده نويسي و اختصار بسيار گرفتار آمده و حقيقت موضوع را آن گونه كه مي بايد، ترسيم ننموده اند. از اين رو من بر آن شدم تا به خواست خدا مقتل و نوشته اي معتدل و روشنگر در اين مورد بنگارم كه نه طولاني و تكراري و خسته كننده و ملال آور شود و نه آنقدر چكيده و خلاصه گردد كه موضوع را به خوبي ترسيم نكند و داراي ابهام باشد.

شهادتنامه و «مقتلي» كه نكات پيچيده در آن اندك، صفحات آن از واژه هاي ناآشنا و دور از ذهن و فرهنگ روز، تهي باشد و بصورت روان و گويا و زيبا، رويداد غمبار عاشورا و شهادت سالار شايستگان را به روشني ترسيم نمايد.

و درست با اين انگيزه و هدف بود كه اين «مقتل» و اين شهادتنامه را در حد متوسط و اعتدال به قلم آوردم، تا در همه جا در دسترس علاقمندان قرار گيرد و به همراه داشتن آن كاري آسان باشد و كار بدين وسيله در اين مورد به بيهوده گويي و ملال نكشيده، و به كمبود و نقصان و ابهام نيز نينجامد.

بر آن بودم كه كار نگارش اين كتاب به گونه اي انجام شود كه شيريني و دلنشيني واژه ها، دل ها را آرامش بخشد، و هر غفلت زده اي را از خواب غفلت و بي خبري و ناآگاهي برانگيزد و او را از مسامحه كاري و چشم پوشي از حقيقت باز دارد.

كتاب و شهادتنامه اي از كار درآيد كه هر بيننده اي را در بوستان پر گل و لاله اش به نگرش و مطالعه و گردش برانگيزد و كساني را كه در مورد رويداد غمبار و تكاندهنده ي عاشورا و گراميداشت آن، دستخوش غفلت شده و غم و اندوه و سوگواري و عزاداري و گريه ي هدفدار و نثار اشك و آه در اين فاجعه ي بزرگ را به فراموشي سپرده اند، از خواب غفلت بيدار ساخته و آنان را با فداكاري و شهامت و آزادگي و ستم ستيزي قهرمانان آن آشنا ساخته و آنان را به هوش آورد.

كوتاه سخن اين كه در اين كتاب ارزشمند نكات و مطالبي به وديعت و يادگار نهاده ام كه بسياري از نويسندگان آنها را واگذارده و بسياري از گويندگان و دانشوران و صاحبان قلم، در انديشه ي آنها نبوده و آنها را از ياد برده اند.


و پس از به پايان رساندن كار، نام اين كتاب را «مثير الاحزان» و «منير سبل الاشجان»، يا برانگيزاننده ي غمها و روشنگر راه هاي گريه هاي هدفدار در سوگ حسين عليه السلام نهاده، و آن را بر سه بخش بزرگ تنظيم نموده و به گونه اي مطلوب سامان داده ام.

اينك شما اي شنوندگان اين ندا و خوانندگان اين كتاب، آري شما! اگر شما از شرف و افتخار همراهي با حسين عليه السلام و ياري آن پيشواي آزادي و آزادگي و دفاع از حق و عدالت - كه او پرچمدار و سمبل و تجسم آن بود - محروم گشته و از برخورد با سپاه شوم اموي باز مانده ايد، اما هنوز اين فرصت گرانبها را داريد كه سيلاب اشك بر خاندان پيامبر روان سازيد! و در شهادت جانسوز آنان لباس سوگواري و عزا بر تن كنيد و با نثار اشك و آه بر آنان، به سوي خشنودي خدا در روز حساب و روز پاداش و كيفر بشتابيد و نصيب و بهره ي خويش را از ثواب و پاداش با مهر و عشق و ارادت خالصانه به آنان افزودن سازيد، كه خدا بسيار بخشايشگر و ارزاني دارنده ي نعمت هاست.