در قمقام صفحات 513 - 509 قسمت زيادي از مراثي جني ها را به صورت شعر نقل كرده است. بعيد نيست كه اين اشعار كه سراسر انتقاد و حنين و تحريك احساسات است، از طرف علاقه مندان و شيعيان سروده مي شده است و چون از طرف حكومت

وقت تحت تعقيب قرار مي گرفتند، لهذا اشعاري كه مي سرودند به نام جني منتشر مي كردند كه هم پي گم كرده باشند و هم مردم بهتر حفظ مي كردند.

دعبل خزاعي:

زرخير قبر في العراق يزار

و اعص الحمار فمن نهاك حمار

لم لا ازورك يا حسين لك الفدا

قومي و من عطفت عليه نزار

و لك المودة في قلوب ذوي النهي

و علي عدوك مقتة و دمار

يا ابن شهيد و يا شهيدا عمه

خير العمومة جعفر الطيار [1] .

شعر آخر جزء اشعاري است كه مي گفتند جنيان سروده اند. (قمقام، صفحه ي 512). امام حسين،

[1] [بهترين قبري را که در عراق زيارت مي‏شود زيارت کن، و مرکب خويش بران و هر که تو را بازداشت او چهارپايي بيش نيست. اي حسين چرا تو را زيارت نکنم که خويشانم و همه‏ي بازماندگان نزار فداي تو باد. تو را در دلهاي خردمندان محبتي است، و خشم و تباهي بر دشمن تو باد. اي فرزند شهيد و اي که عموي تو بهترين عموها جعفر طيار نيز شهيد است.].