اباعبدالله الحسين عليه السلام از فساد و تباهي گريزان و از سكوت جامعه در برابر فساد خشمگين است. ايشان مي فرمايند: «اينان فساد را ظاهر كردند و حدود را باطل كردند و شراب خواري نمودند.» و يا در جاي ديگر مي فرمايند: «مگر نمي بينيد به حق عمل نمي شود و نسبت به باطل نهي نمي گردد.» يعني مردم از كنار باطل به راحتي مي گذرند و در اين صورت است كه امام حسين عليه السلام مي فرمايند: «بر مؤمن حق است كه آرزوي مرگ كند.»

آيا پيروان و شيفتگان امام حسين عليه السلام هنگامي كه باطل را مي بينند و فساد به صورت آشكار رخ مي دهد نهي از منكر مي كنند؟ آيا مي گويند كه حق اين است، چرا عمل نمي شود؟ اگر چنين است بسيار خوب و اگر نيست عاشوراييان بايد به خط عاشورا برگردند.