امام حسين عليه السلام مردم را به كتاب خدا و سنت مي خواند و علت قيام خود را بي توجهي به كتاب خدا و نابودي سنت و برپاشدن بدعتها مي شمارد. حال شيعيان آن حضرت بايد به اين جريان بپيوندند و به احياء سنّت بپردازند.

اين خيزش و انقلاب ابتداء بايد از مراسم ديني آغاز گردد و سپس همه ابعاد فرهنگي جامعه مورد توجه قرار گيرد.

در مراسم عبادي، مجالس عزاداري ابا عبداللّه الحسين عليه السلام از جايگاه ويژه اي برخودار است. پس از وقايع عاشورا نُه نفر از ائمّه بزرگوار عليهم السلام زيسته اند و شيعيان بسياري در زمان آنان بوده اند و به عزاداري و بزرگداشت كربلا اهتمام داشته اند زيرا اين مهم، در روايات بسياري مورد توجه قرار گرفته است اما گاهي حركتهايي ديده مي شود كه ائمه اطهار عليهم السلام به آن توصيه نكرده و سبب وهن شيعه گرديده است. اين حركتها بايد با ظرافت توسط علماي دين شناسايي و به مردم كه از علاقه مندان اهل بيت هستند گوشزد شود. در اينجا نمونه هايي بيان مي شود.

الف) اشعار يا رفتار باطل

بيان مدح و مرثيه ائمه اطهار بايستي به نحوي با ژرف نگري انجام شود كه سخنان باطل به آن راه نيابد همچنين در مراسم تعزيه ابا عبداللّه الحسين عليه السلام بايد دقّت وافر از طرف مسئولين خصوصا مبلغين عزيز اعمال گردد كه ضمن برگزاري با شكوه و گسترده مراسم از راه يابي رفتارهاي خطا و انحرافي به آن جلوگيري شود؛ گاهي ديده مي شود كه اشعاري خوانده مي شود و يا رفتارهايي بروز مي كند كه براي هر عالمي واضح است كه مَرْضيّ ائمه اطهار عليهم السلام نبوده و اگر در محضر آن بزرگواران چنين رفتاري بروز مي كرد و يا اين چنين اشعاري بيان مي شد به شدت طرد مي گرديد. همان گونه كه پيشوايان عزيز ما با صوفيه و يا تفكرات باطل با صراحت مخالفت مي نمودند.

ب) عدم دقت در بيان مقاتل

از مسائل مهمي كه بايد مورد توجّه قرار گيرد بيان دقيق مقتل است به اين معني كه اگر مطلبي بيان مي شود حداقل در يكي از مقاتل نقل شده باشد نه آنكه هر چه گفته مي شود، مطالبي شنيده شده و بدون مأخذ باشد. زيرا دروغ گفتن از گناهان كبيره است و دروغ بستن به ائمه عليهم السلام اگر در ماه مبارك رمضان انجام شود موجب بطلان روزه است اما با كمال تأسف گاهي در عزاداريها برخي به راحتي مطلب خطائي را به امام عليه السلام نسبت مي دهند و حرفهايي كه در هيچ كتابي نيست با جسارت مطرح مي كنند.

ج) بي توجهي به نشر معارف

يكي از فضاهاي بسيار مهمّي كه در طول تاريخ، شيعيان از آن براي نشر معارف ديني استفاده كرده و عموم مردم را از جهت فكري تغذيه كرده اند جلسات عزاداري ابا عبداللّه الحسين عليه السلام بوده است در اين جلسات مباحث اعتقادي، اخلاقي و احكام شرعي براي مردم بيان مي شده است ليكن با گذر زمان اين مجالس از تبليغ معارف ديني فاصله گرفته، صرفا به خواندن اشعار و روضه اي اكتفا مي شود كه بايد سمت و سوي آن به سوي ترويج علم و معارف ديني و بيان احكام تغيير يافته و عزاداري هم به خوبي برگزار گردد.

د) طولاني شدن عزاداريها

گاهي عزاداريها بسيار طولاني مي شود و تنها چند نفر معدود برنامه ها را دنبال مي كنند و بسياري از عزاداران خسته مي شوند. و اگر فردي هم اعتراض كند به دشمني با اهل بيت عليهم السلام متهم مي شود در حالي كه مي توان گفت گاهي طولاني شدن عزاداريها موجب قضا شدن نماز صبح افراد مي گردد.

هـ) عدم تبيين اهداف اباعبدالله الحسين عليه السلام

در مواردي اهداف قيام كربلا براي مردم تبيين نمي شود و يا در صورت بيان اهداف. مصاديق زمان كه نمود بارز آن در مبارزه با آمريكا تبلور مي يابد مشخص نمي شود.

و) روشهاي روضه خواني

برخي از كساني كه روضه مي خوانند گاهي از شيوه ها و دستگاههاي موسيقي استفاده مي كنند كه به هيچ وجه مناسب مجالس عزاداري سالار شهيدان كربلا نيست، كه اميد است با راهنمايي علماء دين، وزانت اين مجالس حفظ گردد.