حسين بن علي عليه السلام در شب يكشنبه دو روز به آخر ماه رجب مانده از فرصت استفاده كرده و مدينه را به قصد مكه ترك گفت و به هنگام حركت، اين آيه كه مربوط به داستان موسي كليم است بر زبان داشت: «فخرج منها خائفا يترقب قال رب نجني من القوم الظالمين».


شب را تا صبح راه طي كرده، به مقدار زيادي از مدينه دور شدند، افق باز شد، هوا روشن گشت، آفتاب بالا آمد، يكي از نزديكان پيش آمده عرض كرد: اگر صلاح بدانيد بيراهه برويم، ممكن است ما را چون پسر زبير تعقيب كنند و گرفتار شويم.

با آنكه به حسب ظاهر نقشه ي خوبي بود، با توجه به يك هدف روشن و عاليتري، حضرتش فرمود: من هرگز از راه راست منحرف نخواهم شد، تا خدا چه خواهد؛ شيعه حسين تو راه راست برو، خدا نگهدارت خواهد بود، راه راست، گم شدن ندارد.