«فَإِنْ تَكُنِ الدُّنْيا تُعَدُّ نَفيسَةً فَدارُ ثَوابِ اللّهِ أَعْلي وَ أَنْبَلُوَ إِنْ تَكُنِ الأَمْوالُ لِلتَّرْكِ جَمْعَها فَما بالُ مَتْرُوك بِهِ الْمَرْءُ يَبْخَلُوَ إِنْ تَكُنِ الاَْرْزاقُ قِسْمًا مُقَسَّمًا فَقِلَّةُ حِرْصِ الْمَرْءِ فِي الْكَسْبِ أَجْمَلُوَ إِنْ تَكُنِ الاَْبْدانُ لِلْمَوْتِ أُنـْشِأَتْ فَقَتْلُ امْرِء بِالسَّيْفِ فِي اللّهِ أَفْضَلُ عَلَيْكُمْ سَلامُ اللّهِ يا آلَ أَحْمَدَ فَإِنّي أَراني عَنكُمْ سَوْفَ أَرْحَلُدر»:

حضرت در مسير حركت به جانب كوفه فرموده است: زندگي دنيا گرچه نفيس و پربهاست، ولي پاداش خدا در جهان ديگر بالاتر و پربهاتر است.

و اگر سرانجامِ جمع آوري مال و ثروت، ترك نمودن آن است، پس نبايد مرد براي آن بخل ورزد.

و اگر روزي هاي بندگان، تقسيم و مقدَّر شده است، پس كميِ حرصِ مرد در كسب، زيباتر. و اگر بدن ها براي مرگ آفريده شده است، پس كشته شدن مرد در راه خدا چه بهتر. درود بر شما اي خاندان پيامبر، كه من به زودي از ميان شما كوچ خواهم كرد.