«مَنْ طَلَبَ رِضَا اللّهِ بِسَخَطِ النّاسِ كَفاهُ اللّهُ أُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَا النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ وَكَلَهُ اللّهُ إِلَي النّاسِ.»:

هر كس رضاي خدا را به غضب مردم بجويد، خدا او را از كارهاي مردم كفايت مي كند، و هر كس خشنودي مردم را به غضب خدا بجويد، خدا او را به مردم واگذارد.