اين مصيبت عظمي كه اعظم المصائب است، در همه اشيا اثر كرد و اثرش به ظاهر منحصر نبود بلكه در ظاهر و باطن هر دو مؤثر آمد و از اينجاست، كه گفته اند: «لَمَّا قُتِلَ الحسينُ عليه السلام كُسِفَتْ الشمسُ كَسفْةً بَدَتِ الكَواكِبُ؛ زماني كه حسين عليه السلام كشته شد، خورشيد پوشيده شد، به صورتي كه ستاره ها آشكار گرديد». [1] .



(يك نفر خورشيد ما را سربريد

تشته لب خون خدا را سر بريد)