مرويست: كه زمين كربلا افضل بقعه هاي بهشت خواهد بود، كه انبيا و اوليا در آن ساكن خواهند شد و چون مشيّت خدا قرار گيرد كه دنيا را فاني سازد و قيامت برپا كند، ملائكه به امر خدا كربلا را با آن چه در آن نهان است، بر خواهند داشت و بلند خواهند كرد و آن زمين در آن وقت درخشنده خواهد بود، به نحوي كه عالم را روشن خواهد كرد. پس آن را در بهشت خواهند گذاشت و خداوند آن زمين را روضه اي از رياض بهشت گرداند و آن زمين ارفع و افضل از بهشت خواهد بود و در آن جا ساكن نخواهد شد، مگر اولوالعزم از پيامبران و آن زمين در ميان روضه هاي بهشت چنان درخشنده باشد؛ مانند: آفتاب و ماه كه براي اهل زمين مي درخشند و آن زمين ندا خواهد كرد، كه منم! زمين مقدس طيّب مبارك كه جسد حضرت سيدالشهداء ابي عبداللَّه الحسين، سيد جوانان بهشت را در برداشتم. [1] .