1. استفاده از اصل غافل گيري براي شكست دادن ديگري است.

2. غفلت؛ از حالات مذموم انساني است.

3. هر غفلتي داراي ضررهاي جبران ناپذيري مي باشد، پس انسان بايد هميشه هوشيار و از ابزار شناخت بهره گيرد و نگذارد افراد، اشياء و عناوين او را از حقايق غافل نموده و او را از مسير حق خارج كنند.