1. بله، پادشاهان كه در حكومت هاي خويش در بستر عياشي و

خوشگزراني روزگار را مي گذرانند و گاهي انديشه، عقل و وجدان از آن ها سلب گشته، تابع خواسته هاي نفساني خويش بوده و چون با علم و دانش، حقيقت و وحي و نبوت بيگانه بودند، درك اين مطالب براي اين گونه افراد بسيار مشكل است. اما كساني كه معدن و مركز علوم الهي هستند و همه دانش هاي گذشته، حال و آينده در نزد آن ها مشهود است، هيچ گونه حجابي بين آن ها و واقع وجود ندارد، در نزد اينان شبهات و معادلات علمي، همراه با واقعيت هاي آن ها چون روزِ روشن است و نياز به مقدمه و برهان ندارد.