شاگردان و ياران امام صادق عليه السلام بر گرد او حلقه زده بودند. امام از يكي از يارانش پرسيد: به چه كسي فتي (جوانمرد) مي گويند؟

او در پاسخ عرض كرد: آن كسي كه در سنين جواني است.

حضرت فرمود: اصحاب كهف در سنين پيري بودند، خداوند آنها را به خاطر ايماني كه داشتند، در قرآن با عنوان «جوان» ياد كرده و مي فرمايد: «إذْ أَوَي الْفِتْيَةُ إِلَي الكَهْفِ فَقالُوا رَبَّنآ ءَاتِنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ هَيِّي لَنَا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً؛ [1] يادنما؛ زماني را كه اين گروه جوان به غار پناه بردند. پس گفتند: پروردگارا! رحمت خويش را از نزد خود به ما عنايت فرما».

آنگاه در پايان حضرت فرمود: «هركس به خدا ايمان داشته باشد و تقوا پيشه كند، جوان (مرد) است.»

چنانچه حضرت علي عليه السلام نيز در كلامي فرموده اند؛ «يا اَشْباهُ الرِّجالَ وَ لارِجَال؛ اي شبيه مردها! در حالي كه مرد نيستيد». چرا كه آن ها پيمان شكن بودند و از ياري حضرت سرباز زدند.