بازگشت

امام حسين و شكرگزاري


قدرداني و سپاس در مقابل خدمت و نعمت، از احكام قطعي وجدان و فطرت سالم، عقل و عرف و شرع مي باشد. لذا همه انسان ها سپاسگزاري از خالق بشر را تحسين مي نمايند و آن را كاري انساني و عقلايي و زيبنده فطرت و وجدان سالم مي دانند.

امام حسين عليه السلام فرمود: «شُكرُكَ لِنِعْمَةٍ سالِفَةٍ يَقْتَضي نِعْمَةً انِفَةً؛ سپاس و تشكر براي نعمت هاي گذشته، زمينه را براي نعمت هاي آينده آماده مي نمايد».

خداوند در قرآن مي فرمايد:«لَئِنْ شَكَرتُم لاَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرتُم اِنَّ عَذابي لَشَديد؛ [1] اگر از نعمت هاي الهي تشكر و سپاس گزاري نماييد، آن ها را حتماً براي شما زياد مي كنم و اگر ناسپاسي (از نعمت ها) نماييد، به درستي كه عذاب من سخت است».


خداوند به حضرت موسي عليه السلام وحي فرمود: «يا مُوسي اُشْكُرني حَقَّ شُكري، فَقال: يارَبِّ كَيفَ اَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ، وَ لَيسَ مِن شُكْرٍ اَنْ اَشكُرَ بِه اِلاَّ وَ اَنتَ اَنْعَمتَ بِه عَليَّ؟؛ [2] اي موسي عليه السلام حق تشكر مرا بجا آور، پس موسي عليه السلام فرمود: اي پروردگارم! چگونه حق سپاسگزاري تو را بجا آورم، در حالي كه هر شكري كه بجاي مي آورم، تو به من نعمت ديگري عطا فرمودي».

«فَقال: يا مُوسي شَكَرَْتني حَقَ شُكري حين عَلِمْتَ اِنَّ ذلِكَ مِنّي؛ [3] اي موسي عليه السلام زماني كه دانستي آن متعلق به من است، حق سپاسگزاري مرا بجاي آوردي».

حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: «شُكْرُ المُؤمِن يَظْهَرُ في عَمَله وَ شُكرُ المُنافِقِ لا يَتَجاوَزُ لِسانَه؛ [4] سپاسگزاري انسان با ايمان در عملش ظاهر مي شود و قدرداني منافق از زبانش تجاوز نمي كند».

حضرت علي عليه السلام فرمود: «شُكُر العالِمِ عَلي عِلمِه، عَمَلهُ بِه وَ بَذْلُهُ لِمُسْتَحَقِّةِ؛ [5] قدرداني دانشمند بر علمش، همان عمل او به دانشش و بخشيدن آن به مستحقين علم مي باشد».



شكر نعمت، نعمتت افزون كند

كفر نعمت، نعمتت ويران كند





پاورقي

[1] ابراهيم7:14.

[2] بحار، ج 13، ص 351.

[3] همان.

[4] غررالحکم.

[5] همان.