طبق روايات، وقتي كه مأموران دشمن سر بريده ي امام حسين عليه السلام را به سوي شام مي بردند، شب بود در منزلگاهي و يا در كنار ديري، سر را در مكاني گذاشتند و به خوردن غذا مشغول شدند، ناگهان ديدند قلمي از آهن در ديوار ديده شد كه با خون نوشت:

«أترجوا امة قتلت حسينا

شفاعة جده يوم الحساب

آيا امتي كه در قتل حسين شركت داشته، اميد آن را دارد كه در روز قيامت مشمول شفاعت جدش (رسول خدا صلي الله عليه و آله) شود؟! نه هرگز.» [1] .

[1] اين روايت را سني و شيعه نقل کرده‏اند، از جمله ابن مغازلي شافعي در مناقب، ط اسلاميه، ص 384- معجم‏الکبير طبراني، ص 147- کفايه حافظ کنجي، ص 291 و مدارک ديگر (مقتل‏الحسين مقرم، ص 432).