روزي يزد «ام خالد» همسر عبدالله بن عامر را ديد، زيبايي او دلش را ربود و عاشق او شد، ماجرا را به پدرش معاويه گفت، معاويه عبدالله را خواست، به او گفت تو را حاكم بصره مي كنيم و اگر همسر نداري «رمله» را همسر تو قرار مي دهم، همسرت را طلاق بده....

عبدالله كه غافل از نيرنگ پشت پرده بود، به طمع ازدواج با «رمله» رفت و «ام خالد» را طلاق داد، معاويه پس از اطلاع، براي ابو هريره نوشت «ام خالد» را براي يزيد خواستگاري كن و هر چه مهريه


خواست، مانعي ندارد، امام حسن و امام حسين و عبدالله بن جعفر از ماجرا آگاه شدند، آنها نيز از «ام خالد» خواستگاري كردند، او امام حسن را برگزيد، و در نتيجه نقشه ي معاويه نقش بر آب گرديد. [1] .