به اين ترتيب مي بينيم يك رابطه ي عميق و پراسراري بين امام حسين عليه السلام و امام مهدي عليه السلام وجود دارد و مي توان به طور قطع از اين رابطه چنين برداشت كرد كه خط مهدي عليه السلام بايد خط حسين عليه السلام را با تلاش هر چه بيشتر، دنبال كنند، تا رهبري همه ي جهان را به دست حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بسپارند.

كوتاه سخن آنكه: در قيام جهاني حضرت مهدي عليه السلام نيز از نام حسين و خون پاك او و قيام عظيمش، استفاده كامل مي شود و كلمه ي انقلابي و صلابت و شكوه مي بخشد و آنان را در پيروزي حضرت مهدي (عج) ياري مي كند.

آري بايد هميشه نام حسين عليه السلام را در پيشاني تاريخ زنده نگاه داشت و عاشوراي حسيني، سال به سال با شكوه تر برقرار گردد، چرا كه به قول شاعر ظريف گو، خوشدل:



هين نه گريه بر آن ماه تشنه لب كافي است

اگر چه گريه بر آلام قلب تسكين است



ببين كه مقصد اصلي او چه بود اي دوست

كه درك آن سبب عز و جاه و تمكين است






ز خاك مردم آزاده بوي خون آيد

نشان شيعه و آثار پيروي اين است



حسين مظهر آزادگي و آزادي است

خوشا كسي كه چنينش مرام و آئين است