در انقلاب اسلامي ايران، از پانزده خرداد سال 1342 تا هنگام پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن سال 1357 و سپس در بحرانهاي سخت بخصوص در جنگ تحميلي هشت ساله ايران و عراق، حضرت امام خميني از آغاز قيام تا انجام آن، از نام حسين عليه السلام و نهضت عاشورا، بيشترين بهره برداري را نمودند، قيام پانزده خرداد در محرم سال 42 رخ داد، سخنراني داغ و تاريخي حضرت امام خميني قدس سره در عاشوراي سال 42 در مدرسه ي فيضيه بر ضد شاه و حكومت ننگين پهلوي انجام شد، نداي حضرت امام، مبني بر اينكه: «محرم ماه پيروزي خون بر شمشير است، اگر ما از محاصره اقتصادي مي ترسانيد ما فرزند رمضان هستيم و اگر از جنگ مي ترسانيد ما فرزند محرم هستيم» و بهره برداريها ديگر از فرهنگ عاشورا، آن چنان مؤثر واقع مي شد كه جمعيتهاي ميليوني را به حركت درمي آورد.

امام همواره تذكر مي داد كه حسين عليه السلام اسلام را زنده كرد، هر چه داريم از حسين عليه السلام داريم، ما را سيدالشهداء اين طور هماهنگ كرده است. [1] .

نهضت عاشورا در آيينه كلام امام خود بحث مشروح و جداگانه اي را مي طلبد كه اينجا جاي آن نيست.