يكي از دستاوردهاي مهم نهضت عاشورا، قيامها و شورشهاي ضد طاغوتي در طول تاريخ اسلام است، كه با برافراشتن، پرچم حسين عليه السلام و الهام گرفتن از كلاس عاشورا به وجود آمده است.

قيام امام حسين عليه السلام در هر زمان و مكان، روح مبارزه جويي در برابر


ستمگران را در انسان مسلمان، پديدار ساخت، تا در برابر طاغوتها و زمامداران خودسر، پرچم مخالفت برافرازند و با آنها مبارزه كنند و در اين راه مقاومت نمايند، بر همين اساس پس از ماجراي خونين عاشورا، در همان روز عاشورا صداي خونخواهي و انتقام جويي و شورش بلند شد، آن هم از بانويي از دودمان دشمن، اي بانو همسر يكي از سربازان دشمن از قبيله ي بكر بن وائل بود، هنگامي كه هجوم دشمن به طرف خيمه هاي حسيني را ديد، شمشيري به دست گرفت و بسوي خيمه ها حركت كرد، او خطاب به قبيله اش فرياد زد:

«اي مردان قبيله ي بكر! آيا لباس از تن دختران رسول خدا صلي الله عليه و آله به يغما مي رود، مرگ بر اين حكومت غير خدايي:

«يا لثارات رسول الله صلي الله عليه و آله: اي طالبان خون بستگان رسول خدا صلي الله عليه و آله!»

شوهرش نزد او آمد و دست او را گرفت و به جايگاه خود بازگرداند. [1] سپس طولي نكشيد انقلابهاي ديگري رخ داد، مانند:

1- انقلاب به رهبري سليمان بن صرد در كوفه، كه موسوم به انقلاب توابين شد.

2- انقلاب سادات مدينه

3- انقلاب مختار در سال 66 هجري.

4- انقلاب مطرف بن مغيره در سال 77 هجري بر ضد حجاج.

5- انقلاب عبدالرحمن بن محمد بن اشعث در سال 81 هجري.


6- انقلاب زيد بن امام سجاد عليه السلام و دو پسرش يحيي و عيسي عليه السلام.

7- ديگر اين كه شورش عباسيان با دستياري ابومسلم خراساني و ديگران در برابر حاكمان ستمگر بني اميه، نيز به نام حسين عليه السلام و با خونخواهي خون حسين عليه السلام به ثمر رسيد و باعث نابودي و هلاكت عموي بني اميه و وابستگان آنها شد، گرچه عباسيان، طاغوتهاي ديگري بودند كه روي كار آمدند.

8- انقلابهاي آل حسن عليه السلام و حسين بن علي شهيد فخ بر ضد خلفاي عباسي نيز از نهضت عاشورا نشأت گرفت.

به طور كلي در طول تاريخ انقلابهاي بسياري رخ داده كه مبارزان و رهبران آن در پرتو روح مبارزه جويي اي كه از نهضت كربلا نشأت گرفته بود پديدار شدند. فرهنگ عاشورا و مكتب شهادت پرور حسين عليه السلام گنجينه ي پرمايه و پرتواني است، كه تأثير مستقيم و بسيار در تشكل نيروها و شورشها و انقلابها داشته است.

بر همين اساس، مصعب بن زبير به همسرش حضرت سكينه عليهاالسلام دختر امام حسين عليه السلام گفت:

«لم يبق ابوك لابن حرة عذرا؛

پدرت بر هيچ آزاده ي جاي عذري نگذاشت.» [2] .