بازگشت

روز عاشورا و حمله ي خونين


سرانجام روز ايثار، روز فداكاري، روز بي نظير عشقبازي، روز جرقه ي نور بر ضد باطل و روز فراموش نشدني عاشوراي خونين و روز غلبه ي


خون بر شمشير فرا رسيد.

بامداد عاشورا، امام حسين عليه السلام با اصحاب خود نماز جماعت خواندند، بعد از نماز ايستاد و رو به اصحاب كرد و پس از حمد و ثناي الهي و درود بر محمد صلي الله عليه و آله فرمود:

ان الله تعالي اذن في قتلكم و قتلي في هذا اليوم فعليكم بالصبر والقتال؛ خداوند در اين روز در مورد كشته شدن شما و من اجازه داده، بر شما باد كه استقامت و ايستادگي كنيد و با دشمن بجنگيد.

سپس ياران خود را كه 72 نفر سواره و پياده [1] بودند آماده نمود و صف آنها را از نظر نظامي، تنظيم كرد، «زهير بن قين» را فرمانده ي ناحيه ي راست سپاه خود و «حبيب بن مظاهر» را فرمانده ي ناحيه ي چپ قرار داد، خود و خويشانش در وسط سپاه قرار گرفتند و پرچم را به دست برادرش حضرت عباس عليه السلام داد، زيرا عباس از همه در نگهداري پرچم، قويتر و كاردانتر و شجاعتر بود.

عمر سعد فرمانده و رئيس سپاه دشمن با سي هزار نفر به پيش


آمد [2] و خود در ناحيه ي راست سپاهش قرار گرفت و شمر بن ذي الجوشن در طرف چپ سپاه، قرار گرفت وقتي كه امام حسين عليه السلام جمعيت بسيار سپاه دشمن را ديد، به خدا متوجه شد و عرض كرد:

اللهم انت ثقتي في كل كرب و رجائي في كل شدة و انت لي في كل امر نزل بي ثقة وعدة...؛ خداوندا! تو در هر اندوهي پناه من هستي و در هر سختي، اميد من مي باشي، و تو در هر امري كه بر من وارد مي شود، آرام بخش و ياور من مي باشي...»


پاورقي

[1] البته در مورد تعداد ياران حسين (ع) مختلف نقل کرده‏اند بعضي 32 سواره و 40 پياده و بعضي 82 پياده و بعضي 60 پياده و بعضي 73 پياده و بعضي 45 سواره و حدود صد پياده و بضعي هشتاد و هشت نفر و بعضي مطالب ديگر گفته‏اند، ولي قول اول مشهورتر است که از شيخ مفيد در ارشاد و از علامه طبرسي در اعلام‏الوري نقل شده (مقتل‏الحسين مقرم، ص 271) و بعضي معتقدند 72 نفر از همراهان امام از مدينه آمده بودند يا از بني‏هاشم بودند و در اين راه بعدا سخن خواهيم گفت.

[2] در مورد تعداد سپاه دشمن نيز مختلف ذکر شده که کمتر از 12 هزار نفر ذکر نشده است و قبلا خاطر نشان گرديد.