گفتيم روز سوم شعبان سال 60 امام حسين عليه السلام با يارانش وارد مكه شد، در اينكه چرا امام مكه را انتخاب كرد؟ از اين رو بود كه مكه حرم امن خدا است و زيستن در پناه كعبه (خانه خدا) بهتر از جاهاي ديگر بود و مردم جهان در مكه از قيام او آگاه مي شدند. مردم كوفه از ماجراي حركت حسين عليه السلام به مكه باخبر شدند، نامه هاي فراواني (كه بعدا خاطرنشان مي شود) براي آن حضرت نوشتند و آن حضرت را به كوفه دعوت كردند.

امام حسين عليه السلام با ياران خود بيش از يك ماه در مكه ماند و در آنجا درباره ي قيام بر ضد دستگاه يزيدي، گفتگو بسيار مي شد و افراد بسياري، به عنوان خيرخواهي از امام مي خواستند بسوي كوفه نرود، امام پاسخ افراد را هر كدام با توجه به گفتارشان مي داد.

از جمله به نقل سيد بن طاووس (ره) امام صادق عليه السلام فرمود:

در آن شبي كه حسين عليه السلام مي خواست صبح آن از مكه خارج شود، محمد حنفيه (برادرش) نزد آن حضرت رفت و عرض كرد: «اي برادر تو اهل كوفه را مي شناسي كه با پدر و برادرت بي وفايي كردند و من مي ترسم با تو همان طور رفتار كنند، اگر تصميم بگيري در مكه بماني تو در حرم خدا عزيزترين و محفوظترين افراد هستي.»

امام فرمود: «مي ترسم يزيد بن معاويه با خدعه و نيرنگ در اينجا مرا بكشد و احترام خانه ي خدا به خاطر من از بين برود.»

محمد حنفيه گفت: اگر از اين مطلب مي ترسي به يمن يا به بعضي


از نواحي ديگر برو كه در آنجا از محفوظترين افراد خواهي بود و كسي بر تو دست نمي يابد.»

امام فرمود: «درباره ي آنچه گفتي فكر مي كنم.»

سحر شب هشتم ذيحجه بود كه خبر به محمد حنفيه رسيد كه امام حركت كرد و از مكه بسوي كوفه خارج شد. محمد خود را به امام رساند و مهار شتر او را گرفت و گفت: «مگر شما وعده نداديد كه درباره ي آنچه من گفتم فكر كنيد؟» امام فرمود: «آري، ولي بعد از آنكه تو رفتي رسول خدا صلي الله عليه و آله نزد من آمد و فرمود: برو كه خدا خواسته است تا تو را كشته ببيند.» محمد عرض كرد: «حال كه تو با اين وضع بيرون مي روي، همراه بردن اين زنان چه معني دارد؟» امام حسين عليه السلام فرمود: «مشيت خدا بر آن تعلق گرفته كه آنان را اسير ببيند» آنگاه با محمد حنفيه خداحافظي كرد و بسوي كوفه روانه شد. [1] .