بازگشت

نيازهاي عاطفي و رواني


گرچه در طبقه بندي نيازها در روانشناسي، نيازهاي زيستي جزء نخستين نيازها به حساب مي آيد، اما نقش نيازهاي عاطفي و رواني نيز با اهميت و تعيين كننده است. زيرا هر چند نياز جسمي محسوس و آشكار است و فقدانش جسم را متأثر مي گرداند، اما نيازهاي روحي و رواني نا محسوس اند و عدم پاسخگويي به آنها روان آدمي را آزرده مي سازد. كودكان و نوجوانان به خاطر موقعيت سني آسيب پذيري در برابر مشكلات نياز دو چندان به بر آوردن نيازهاي عاطفي و رواني دارند، اين نيازها، بخصوص در شرايط ويژه، از دست دادن والدين، هنگام بيماري و... چنان شدّت مي يابد كه بي توجهي به آنها حيات رواني و عاطفي كودك را به مخاطره مي اندازد.

اين شرايط ويژه به كامل ترين شكل در كربلا براي فرزندان امام حسين عليه السلام جلوه نمود. فرزندان و همراهان آن حضرت در ميدان مبارزه، در سخت ترين حالات، امام عليه السلام را صدا مي زدند و در واپسين لحظات، اوج نياز عاطفي خويش را به نمايش مي گذارند. در كربلا بيماري چون علي بن الحسين عليه السلام حضور دارد كه تقدير الهي بر بقاء وجودش تعلق گرفت. و از دست دادن پدر و امام خويش را تجربه نمود. اين وضعيت خاص قطعاً توجه ويژه اي را مي طلبيد و اينجا است كه آن حضرت به گونه هاي مناسب به نياز فرزندان پاسخ مي دهد و نسبت به فرزنداني كه به ميدان مبارزه آمده اند به گونه اي، به يگانه فرزندش زين العابدين عليه السلام به گونه اي ديگر. و در مورد يتيمان و داغديدگان پس از شهادت خويش به شكلي ديگر سفارش مي فرمايد.