و در اين سال شصت و يكم سلطنت هندوستان با خانواده ي كيلي تي بوده.

تبيين آن كه در آن اوان چيني ها مملكت هندوستان را تين چو يا چين تو مي ناميدند يعني مملكت برهمن، و كليه ي هندوستان را منقسم به پنج قسمت دانسته اند اول قسمت مركزي كه متصل به درياي هند و منتهي به دماغه كمر يعني كوه نور مي شد و ايالت مليبار و ساير سواحل را حاوي بود. ثاني قسمت شمالي واقع در دامنه ي كوه فاصل مابين تبت و


هندوستان. ثالث قسمت شرقي كه مملكت كرومانديل و محدود به دريا مي بود و اين مملكت به سمت شرقي هند امتداد يافته و قسمت جنوبي خليج بنگاله را احاطه كرده و شهر مدرس در اين محوطه واقع است. رابع هندوستان غربي كه محدود به ايران و عبارت از افغانستان بوده. خامس آكره و بنارس و غيره.

و نيز چيني ها مملكت جيپور را موكياتو و شهر جيپور را كه در ساحل رود گنگ واقع است چاپوهولوچنگ مي ناميدند و هم آن ها گويند هولومي تن تو نامي از خانواده ي كيلي تي كه در مملكت موكياتو چند سال سلطنت داشتند در سال شش صد و چهل و دو ميلاد مطابق سنه بيست و دو هجري لشكر به ساير ممالك هندوستان كشيده همه را در تحت تصرف خود درآورد و خويش را مهواد يني مهاراج ناميد و مهاراج بزرگ پادشاهان را گويند و اين پادشاه و اولاد و نواده ي او مدتي سلطنت مي كردند و تا سرحد ايران در تحت حكم ايشان بود و بايد دانست كه بعضي از مورخين چين ممالك هندوستان را من حيث المجموع مهاچينتان ناميده اند يعني ممالك پادشاه بزرگ.