ابوالشعشاء كندي، از ياران حسين (ع) جلو آن حضرت، بر دو زانو تكيه زد و به جانب دشمن تيراندازي كرد، گفته اند: از صد تيري كه رها كرد تنها پنج تير به نشان اصابت نكرد زيرا وي تيرانداز ماهري بود.

حسين (ع) فرمود: خداوندا! او را در تيرانداز استوار و پاداشش را بهشت عنايت كن! چون تيرهاي او تمام شد، بپا خاست و گفت: من يقين دارم كه پنج تن از آنان را كشته ام. [1] .

گفته اند: پس از آن به دشمن حمله كرد و نه نفر را هلاك كرد و آنگاه به شهادت رسيد.