در كوفه حضرت ام كلثوم عليهاالسلام نيز با مردم سخن گفته كه با اشاره اي از نفس ها در سينه ها حبس شد. پس از حمد و ثناي الهي فرمود: «يا اهل الكوفة، تقتلنا رجالكم، و تبكينا نساؤكم فالحاكم بيننا و بينكم الله يوم فصل القضاء [1] .

ساكت، اي اهل كوفه، مردان شما ما را كشتند و زنانتان ما را به گريه درآوردند. پس حاكم بين ما و شما خداوند در روز فصل القضا (كه حكم آخر داده مي شود) است. «يا اهل الكوفة سوئة لكم، مالكم خذلتم حسينا و قتلتموه، اي اهل كوفه! رويتان سياه باد، چگونه حسين را شهيد كرديد و خوار داشتيد؟!» اشاراتي بليغ دارند كه آيا مي دانيد چه كرده ايد؟ چه دل ها را آتش زده ايد؟ و چه خون ها ريخته ايد؟ و چه مال ها را از بين برده ايد؟ شما بهترين مردان نسل پيامبر را كشته ايد. و عطوفت از دل هاي شما رفته است. «الا ان حزب الله هم المفلحون و حزب الشيطان هم الخاسرون...؛ آگاه باشيد كه حزب خداوند رستگاران اند و حزب شيطان خود ضرر و زيان كرده اند» پس از آن بود كه اضطراب عجيبي در بين مردم افتاد، زنان موي مي كندند و به صورت مي زدند. راوي گويد تا به حال از مردم گريه اي چون آن روز نديده بودم. [2] .